Vrijwilliger Lois Moir verandert het leven van kinderen wereldwijd

Als vrijwilliger bij Wheelchairs for Kids reist Lois Moir de wereld rond om rolstoelen voor kinderen te monteren en lokale mensen in ontwikkelingslanden te trainen. Ze heeft reizen gemaakt naar landen als de Filipijnen, Mongolië, Kenia, Oost-Timor en Vanuatu.

Voordat ze met pensioen ging, was Lois ergotherapeut en werkte ze jarenlang met kinderen en mensen met een beperking. Samen met een aantal van haar collega’s in de gezondheidszorg was Lois betrokken bij het opzetten van een liefdadigheidsinstelling om therapie te bieden in Vanuatu, en via die liefdadigheidsinstelling raakte ze betrokken bij Wheelchairs for Kids. Lois is nu meer dan tien jaar bij Wheelchairs for Kids, reist naar het buitenland en deelt haar expertise met de lokale bevolking, zodat zij de rolstoelen die naar hen zijn gestuurd, kunnen gebruiken. “Elk kind is uniek, elk kind heeft een rolstoel nodig die anders is ingesteld. Dus (de lokale bevolking) moet daar meer over leren… het kind beoordelen… en dan is de rolstoel multi-verstelbaar, dus moeten ze leren hoe ze de stoel kunnen aanpassen aan de behoeften van het kind,” zei Lois.

De rolstoelen die Wheelchairs for Kids produceert, passen zich aan naarmate de kinderen ouder worden. Ze bieden cruciale houdingsondersteuning en ondersteunen het lichaam, hoofd en voeten van het kind. Een van de grootste groepen kinderen die ze zien, zijn kinderen met cerebrale parese, die vaak niet zelfstandig rechtop kunnen zitten.

Helaas hebben veel kinderen in landen met weinig middelen geen toegang tot de ondersteunende apparatuur die ze nodig hebben. Dit is wat Lois’ vrijwilligerswerk zo belangrijk maakt.

“Als ze geen rolstoel hadden, zouden ze waarschijnlijk alleen maar thuis zitten, misschien liggend op de grond op een jas, deken of matras”, aldus Lois. “Ze kunnen niet naar school, kunnen misschien niet met het gezin op stap, dus zitten ze de hele dag thuis, misschien bij hun grootouders.

“Dus de rolstoel maakt een wereld van verschil. Echt waar. Ik herinner me dat we in Marokko een kind (in een rolstoel) hadden gezet, en hij zat rechtop in zijn stoel en zijn zus was erbij, en ze stonden oog in oog. Het was waarschijnlijk de eerste keer dat ze oog in oog met elkaar zaten.”

Een ander succesverhaal dat Lois zich herinnert, is het aanpassen van een van hun rolstoelen aan een 21-jarige. Normaal gesproken levert Wheelchairs for Kids rolstoelen voor kinderen van ongeveer vijf tot twaalf jaar oud, maar toen een 21-jarige die niet kon zitten naar haar werd gebracht tijdens een reis naar Vanuatu, wist Lois dat ze moesten helpen.

“Ik zei: ‘Oh jee, ik weet niet zeker of we dit kind in de stoel kunnen krijgen’, maar ongeveer vijf uur later lukte het ons. We hebben de stoel gemonteerd, speciaal voor hem. Hij zat rechtop, hij was erg blij, maar zijn vader, hij was een erg grote, sterke man. En hij had tranen in zijn ogen.

“Hij had nooit gedacht dat zijn zoon in een rolstoel zou kunnen zitten… Nu zou hij, in plaats van de hele dag thuis te blijven, naar buiten kunnen gaan en het dorp kunnen bekijken”, aldus Lois.

Een jaar later bezocht Lois het dorp opnieuw en zag de 21-jarige weer. Hij “maakte het heel goed” en “zijn houding was iets verbeterd”, dankzij haar vrijwilligerswerk en het team van Wheelchairs for Kids.

Reizen naar ontwikkelingslanden kan lastig zijn, maar voor Lois is het een kans om de landen op een unieke manier te ervaren.

“Ik zie het land niet per se vanuit een toeristisch perspectief. Ik sta midden op de grond bij de families. Ik heb misschien wat gastvrijheid in hun huizen, dus ja… het is een beetje een kijkje van binnenuit. Niet alleen maar rondvliegen en genieten van het beste van het land en de gepolijste stukjes zien,” zei Lois.

Toen haar werd gevraagd wat het beste aan haar vrijwilligersrol was, zei Lois dat het de glimlach op de gezichten van kinderen was als ze ze in een rolstoel plaatste. “Gewoon weten dat je een wereld van verschil maakt… En niet alleen voor het kind, maar ook voor het gezin en de gemeenschap. Vooral als het kind in een klein dorp woont en ieders leven met elkaar verweven is. Iedereen wordt erdoor geraakt.”

Lois raadt vrijwilligerswerk aan, vooral voor mensen die met pensioen zijn.

“Het is de moeite waard. Je kunt een verschil maken in het leven van mensen… en ik denk dat dat is wat mij waarde geeft in het leven. Dat deed het zeker toen ik werkte en dat doet het nog steeds.”

Lois’ jarenlange vrijgevigheid en haar inzet voor kinderen in nood over de hele wereld hebben het leven van velen veranderd. We danken haar voor haar vrijwilligerswerk bij Wheelchairs for Kids en hopen dat haar verhaal anderen inspireert om in haar onbaatzuchtige voetsporen te treden.

Begin vandaag nog met je vrijwilligerswerk.